به گزارش نشریه الکترونیکی نگاه، پاییز از نظر ستاره‌شناختی بین دو نقطهٔ اعتدال پاییزی و انقلاب زمستانی است. از نظر گاهشماری هجری خورشیدی، در روز یکم مهر آغاز می‌شود و تا پایان آذر ادامه می‌یابد.
بر پایه تقویم میلادی فصل پاییز در اصل در نیمکره شمالی جهان در حدود ۲۳ سپتامبر (۱ مهر) و در نیمکره جنوبی پیرامون ۲۱ مارس (۱ فروردین) آغاز می‌شود. زمان پایان آن در نیمکره شمالی ۲۱ دسامبر (۳۰ آذر) و در نیمکره جنوبی ۲۱ ژوئن (۳۱ خرداد) است.
هرچند به‌خاطر مسائل عملی آغاز پاییز را در تقویم‌ها اول سپتامبر در نیمکره شمالی و اول مارس در نیمکره جنوبی قرار داده‌اند. پایان آن را نیز به ترتیب اول دسامبر و اول ژوئن مقرر کرده‌اند
به دلیل لطافت رنگ‌ها و گوناگونی آن‌ها، و نیز اهمیت فصل پاییز به عنوان مرحلهٔ گذار از تابستان گرم به زمستان سرد، پاییز همواره الهام‌بخش هنرمندان، شاعران، و ادیبان بوده است.
در ادبیات ایران، اشاره‌های فراوانی به پاییز شده است. مولوی، حافظ، و سعدی از جمله شاعران کلاسیک پارسی هستند که خزان را در تقابل با بهار به تصویر می‌کشند. مولوی خزان را نابودکننده زیبایی‌ها و نیست کننده برگ‌ها می‌داند. به گفته وی:
در هزیمت رفته در دریای مرگ در خزان آن صدهزاران شاخ و برگ
فروغ فرخ‌زاد، شهریار و اخوان ثالث نیز در شعر خود، پاییز را فصل اندوه و مرگ می‌دانند
در سرزمین رویایی ایران جلوه های زیبایی از برگ ریزان و فصل زیبای پاییز دیده می شود.آذربایجان غربی نیز از این موهبت الهیبی بهره نبوده و جای جای این استان را می توان در قالب تصویر به نمایش گذاشت.
عکاس: محمد هاشملو