به گزارش نگاه روز به نقل از پارسینه، فيلم‌های جنگی ابراهيم حاتمی‌كيا هيچ نقشی در بسيج و جذب احمدپورها (بخوانيد جوانان) به جبهه‌های جنگ نداشت. به اين دليل ساده كه همه فيلم‌های جنگی او بعد از پايان جنگ ساخته شده‌اند

مسعود محرابی ازمنتقدان مشهور سینمایی در یادداشتی کوتاه به جنگ لفظی اخیر عباس کیارستمی و ابراهیم حاتمی کیا  اشاره کرد و نوشت:

ابراهيم حاتمی‌كيا: «…عده‌ای می‌توانند در کشوری که ۱۲۰۰ کیلومتر در آن جنگ می‌شود را نبینند و دنبال دفترچه‌ مشق‌شان بروند…»

* آقای حاتمی‌كيا، چه اشكالی دارد؟ در هنگامه‌ی جنگ جهانی دوم با ميليون‌ها كشته و زخمی و بی‌خانمان و آواره، در كنار توليد فيلم‌های جنگی، فيلم‌هایی چون «آهنگ برنادت» (هنری كينگ)، غرامت مضاعف (بيلی وايلدر)، وسوسه (لوكينو ويسكونتی)، خانواده‌ی اشرافی آمبرسون (اورسن ولز) و… صدها فيلم دور و پرت از جنگ ساخته شد، و هيچ فيلم‌سازی كه همزمان فيلم‌های جنگی تبليغاتی می‌ساخت، آن‌ها را شماتت نكرد كه چرا در اين بحبوحه چنين فيلم‌هایی می‌سازيد. فيلم «خانه دوست كجاست؟» اگر در اوج توليد فيلم‌های ملی ميهنی در شوروی دوران استالين هم ساخته شده بود، به خاطر مضمون ايثارگرانه‌اش، از آن تقدير می‌شد!

عباس كيارستمی: « …احمدپور رفت پس داد دفترچه را، اما تو [با فيلم‌های جنگی‌ات، آن‌ها را] به هیجان آوردی و احمدپورهای دیگر رفتند در جنگ و کشته شدند…»

* آقای كيارستمی، فيلم‌های جنگی ابراهيم حاتمی‌كيا هيچ نقشی در بسيج و جذب احمدپورها (بخوانيد جوانان) به جبهه‌های جنگ نداشت. به اين دليل ساده كه همه فيلم‌های جنگی او بعد از پايان جنگ ساخته شده‌اند. اولين فيلم جنگی حاتمی‌كيا، ديده‌بان، نخستين‌بار در هفتمين جشنواره‌ی فيلم فجر (بهمن 1367) به‌نمايش درآمد، يعنی شش‌ماه بعد از پذيرفتن قطعنامه 598؛ زمانی كه آب‌ها از آسياب افتاده بود! حتی اگر فيلم‌های جنگی حاتمی‌كيا در دوران جنگ هم به نمايش درآمده بودند، مانند اغلب فيلم‌های جنگی ايرانی، ساختار و مضمون‌شان چنان نبود كه مخاطبان‌شان را به هيجان آورد و راهی جبهه‌ها كند.

* و آقای حاتمی‌كيا – شايد – فراموش كرده‌اند در آن سال‌های جنگ كه تبليغات «ضد ايرانی» در رسانه‌های جهان چهره‌ی همه‌ی ايرانيان را – در هر كجای جهان و با هر عقيده‌ای – به‌شدت مخدوش كرده ‌بود، نمايش فيلم زيبا و شاعرانه‌ی «خانه‌ی دوست كجاست؟» در خارج از ايران، به سهم خود، چه كرد؟

فرماندار خوی از تعطیلی تمام سینماهای این شهرستان و وضعیت نامناسب این صنعت در این شهرستان انتقاد کرد.

به گزارش نگاه روز، حسین سیوانی ظهر پنجشنبه در نشست با مسئولان حوزه هنری تبلیغات اسلامی استان و سایر دستگاه های ذیربط مشکلات پیش روی سینماهای خوی اظهارداشت: در حال حاضر هر سه سالن سینما در این شهرستان تعطیل هستند که جای تاسف دارد.

وی جایگاه این حوزه هنری را در بین اقشار مختلف جامعه بسیار مهم دانست و بر راه اندازی مجدد سالن های سینما در خوی تاکید کرد و اظهار داشت: در شهر خوی سه سالن سینما وجود دارد که یکی از سه سالن سینما در اوایل انقلاب تعطیل شده و دو سالن سینمای دیگر نیز تا سال 1388 فعال بودند که در این سال به دلیل فرسوده بودن، هر دو سالن برای بازسازی تعطیل شد که تا امروز اقدام خاصی در این خصوص صورت نگرفته است.

سیوانی با اشاره به بررسی و بازخوانی طرحهای مختلف بازسازی سینما در سال گذشته اضافه کرد: با توجه به اهمیت موضوع تعطیلی سینماهای خوی، طرحهای مختلفی برای بازسازی و احیای این سالن ها ارائه و بررسی شده بود که هیچ یک از این طرحها به نتیجه نهائی نرسید.

فرماندار خوی همچنین خواستار مشارکت بخش خصوصی در نوسازی و احیای سینما های خوی شد و گفت: با توجه به توافق اولیه حوزه هنری، شرکت عمران و مسکن سازان استان آذربایجان غربی و شهرداری خوی، راهکارهای احیا و بازسازی دو سالن سینمای انقلاب و ایران بررسی شده است.

در این جلسه با اعلام مسئولان حوزه هنری استان مقرر شد نسبت به نوسازی سینما انقلاب ( آسیا ) در روزهای آتی اقدام شود و همچنین نسبت به مطالعات جامع در خصوص راه اندازی سینما های میهن و ایران نیز در آینده اقدامات لازم صورت گیرد.

سینما ایران خوی اولین سینما در استان آذربایجان غربی می باشد که در سال 1310 تأسیس شده است .

سابقه تاسیس سینما در خوی به بیش از 80 سال پیش بر می گردد.

سینمای میهن و ایران در سال 1310 و سینما انقلاب (آسیا) خوی در سال 1347 تاسیس شده و سینمای میهن در سال 1359 و دو سالن دیگر نیز در سال 1388 برای مرمت و بازسازی تعطیل شدند، همچنین قبل از سال 1310 هجری شمسی نیز ظاهرا سالن کوچکی به نام سینما خورشید تاسیس شده بود که عمر زیادی نداشته و قبل از تاسیس سینما مهین تعطیل شده است.